Author: Diana

Wat een feestje was het zondag 17 november in Zwembad Kerkpolder! Zo’n negentig kinderen waterpoloëden dat het een lieve lust was. Leerlingen uit de groepen 4, 5 en 6 vertegenwoordigden verschillende basisscholen. Gejuich bij doelpunten, teleurstellingen bij balverlies of pijn bij een bal op je neus: het was er allemaal.

Na de voorbereidende trainingen op vrijdag 8 en maandag 11 november, was het zondag 17 november tijd voor het echte werk. Het borstcrawl zwemmen met bal, met je benen-om-en-om bewegen en het gooien of schieten van de bal kon nu in échte wedstrijdjes in de praktijk worden gebracht.

Zeventien teams (variëren in teamgrootte tussen de vier en acht kinderen) speelden 4 tegen 4 in wedstrijden van vijf minuten. Richting het einde van het toernooi werd duidelijk dat het ook wel genoeg was, die vijf minuten en in de meeste gevallen zes wedstrijden per team. De vermoeidheid sloeg toch bij de meesten wel toe.

Maar wat wérd er een plezier gemaakt. Juichend publiek alsof het Nederlands elftal speelde, overspelen, blokken, duels, een bal passen zelfs als je onder water ligt maar je armen met bal nog boven water zijn: het enthousiasme was erg aanstekelijk. En er waren zelfs jeugdleden die wel wilden fluiten (uiteraard onder volwassen begeleiding!).

Aan het einde van het toernooi kregen alle deelnemers een kersverse d’ELFT sticker, waarvan de eerste al op een lantaarnpaal schijnt te zitten. Oeps.

Leuk om te vermelden is ook het horecapunt op de tribune. Voor het toernooi nieuw (en met een prettig economisch positief resultaat), maar van Coby begrepen we dat het eígenlijk juist al bestond toen zij zelf nog zwemles kreeg (of was het toch toen je eigen kinderen zwemles kregen?). Hoe dan ook, het was de moeite waard.

Deze editie van het toernooi kon alleen maar zo soepel lopen met de inzet van héél veel vrijwilligers die vóór het toernooi waren opgeladen met een heerlijke lunch (dankzij een trouwe sponsor) én er mooi herkenbaar uitzagen dankzij een ándere gewaardeerde sponsor.

Fijne vrijwilligers, we doen ook hier nog even ‘naming en framing’: zie onderstaande afbeelding!

Hulde en hopelijk tot in het voorjaar van ‘25, bij de editie voor de oudere basisschoolkinderen.

Tekst: Annelies

Wat begon als een ambitieus plan, werd een project vol bloed, zweet, tranen, liters koffie, gezelligheid én heel veel hulp. En nu is het dan eindelijk zover: we hebben een nieuw clubhuis! Gisteravond opende voorzitter Ron Bakhuis ons gloednieuwe honk met een mooie speech en een eerste rondje.

Tijdens zijn speech bedankte Ron uitgebreid alle vrijwilligers die hebben meegewerkt aan het realiseren van dit prachtige resultaat. Het was echt een klus ‘voor en door leden’! Van slopers en timmerlieden tot elektriciens, schilders en schoonmakers—veel leden staken de handen uit de mouwen en deelden hun expertise.

De voorzitter sprak ook een speciaal dankwoord uit voor Bas den Dulk, die niet alleen de renovatie coördineerde, maar ook vele uren zelf aan de slag ging. Zijn inzet blijft niet onopgemerkt: het bestuur draagt Bas voor als Lid van Verdienste, een eer die tijdens de Algemene Ledenvergadering bekrachtigd zal worden.

“Ik ben hartstikke trots op wat we gepresteerd hebben, ik ben hartstikke trots op onze leden en op onze mooie vereniging. Hier staat een enorm trotse voorzitter!”

Het was een mooie opkomst en de ruimte bleek goed te zijn ingericht en uitgerust voor dit soort evenementen. Met zo’n succesvolle opening kijken we nu al uit naar meer mooie momenten in ons nieuwe clubhuis!